باید گفت قبل از نشاءدر مزرعه برنج با 2 تا 4 اینچ (5 تا 10 سانتی متر) آب پر شده و خاک کاملاً هم زده می شود. دو تا پنج نهال در تپههایی در ردیفهایی به فاصله 20 تا 30 سانتیمتر قرار میگیرند. زمین کاشته شده در بیشتر فصل رشد زیر آب می ماند.
در مواقعی که علف های هرز لازم است، معمولاً آب را تخلیه می کنند و علف های هرز را با دست می کشند.
دشمنان برنج پاکستان طبیعت کشت شده عبارتند از:
خشکسالی، علف های هرز، پرندگان و حشره ای به نام ماگوت ریشه برنج، برنجکاران ممکن است از صداساز یا اجسام متحرک برای ترساندن پرندگان استفاده کنند. ممکن است از آفت کش ها برای محافظت از محصول در برابر برخی حشرات و آفات آسیب رسان استفاده شود.
هنگامی که برگ های بوته برنج شروع به تغییر رنگ از سبز به زرد می کند، مزرعه دوباره برای برداشت زهکشی می شود. برداشت بسته به نوع گیاه پس از 80 تا 200 روز انجام می شود.
در اکثر کشورها غلات را با چاقو یا داس برداشت می کنند. برداشت با دست نیاز به کار زیادی دارد، اما از برداشت مکانیکی رایج تر است، زیرا فقط ماشین آلات مخصوص ساخته شده می توانند در مزارع گل آلود کار کنند.
در ایالات متحده برنج عمدتاً به صورت مکانیکی با مته دانه کاشته می شود یا قبل از آبیاری از هواپیما کاشته می شود، سپس با چسب دانه یا کمباین برداشت می شود.
دانه ها از بقیه گیاه برنج طی فرآیندی به نام خرمنکوبی جدا می شوند. این ممکن است در برخی مناطق به صورت مکانیکی انجام شود، اما عموماً دانه ها با دست خرمنکوب می شوند.
یک روش معمول خرمنکوبی این است که سر دانه ها را به دیواره های داخلی بشکه یا جعبه بکوبند. روش دیگر این است که ساقه ها را از طریق یک قاب دندانه دار مانند شانه ای که روی جعبه قرار می گیرد تا دانه های جدا شده را بگیرد، بکشید.
هسته برنج برداشت شده (که به آن برنج شلتوک یا خشن نیز گفته می شود) توسط پوسته یا پوسته غیرقابل خوردن محصور شده است.
این بدنه در فرآیندی به نام فرز برداشته می شود. در بسیاری از کشورها، آسیاب برنج برای مصارف خانگی ممکن است صرفاً شامل پوست کندن مغزها در یک آسیاب چوبی با دست باشد.
