آیا تا به حال به این فکر کرده اید که لامپ اشکی هالی استار شما، چه قدیمی و چه غیر قدیمی، چگونه طراحی شده است؟
دیگر نه شمع، نه لامپ گازی – فقط تصور کنید مردم چگونه اولین لامپ های برقی انقلابی را در اواخر قرن نوزدهم پیدا کردند.
لامپ های رشته ای این روزها رپ بدی می گیرند زیرا انرژی زیادی را هدر می دهند، اما مدت هاست که به عنوان یکی از بزرگترین اختراعات تمام دوران در نظر گرفته می شوند و یک لامپ درخشان هنوز به طور گسترده ای به عنوان نماد انرژی استفاده می شود.
«هدف این اختراع تولید لامپهای الکتریکی است که بهوسیلهی رشتهای نور ساطع میکنند که لامپها باید مقاومت بالایی داشته باشند تا امکان تقسیم عملی نور الکتریکی را فراهم کنند.
این اختراع شامل بدنهای نورانی است که از سیمها یا ورقههای کربنی زخمی تشکیل شده یا به گونهای چیده شده است که مقاومت بالایی در برابر عبور جریان الکتریکی داشته باشد و در عین حال فقط سطح کوچکی داشته باشد که تشعشع از آن خارج شود.
این اختراع بیشتر شامل قرار دادن چنین مشعل با مقاومت بالایی در خلاء تقریباً عالی برای جلوگیری از اکسید شدن و آسیب به راننده توسط جو است.
لامپ رشته ای چیست؟
لامپ یا لامپ رشته ای یک منبع نور الکتریکی است که با تابش کار می کند، یعنی انتشار نور ناشی از گرم شدن رشته. آنها در طیف بسیار گسترده ای از اندازه ها، وات و ولتاژ تولید می شوند.
لامپ رشته ای از کجا می آید؟
لامپ های رشته ای شکل اصلی روشنایی الکتریکی هستند و بیش از 100 سال است که مورد استفاده قرار می گیرند. در حالی که توماس ادیسون به طور گسترده به عنوان مخترع لامپ های رشته ای شناخته می شود، تعدادی از افراد مدت ها قبل از او اجزا و نمونه های اولیه لامپ را اختراع کردند.
یکی از این افراد فیزیکدان بریتانیایی جوزف ویلسون سوان است که در واقع اولین حق ثبت اختراع یک لامپ رشته ای کامل با رشته کربن را در سال 1879 دریافت کرد.
خانه سوان اولین خانه ای در جهان بود که با یک لامپ روشن شد و ادیسون و سوان شرکت های خود را با هم ادغام کردند و با هم اولین کسانی بودند که یک لامپ مناسب تجاری طراحی کردند.
